Πολλοί άνθρωποι που είναι στη δύσκολη αλλά μαγική και ευεργετική πορεία της
αυτεπίγνωσης, της αυτοσυνειδησίας και της αυτοθεραπείας προβληματίζονται
σχετικά με την διάκριση και την επιλογή ενός θετικού θεραπευτή ή πνευματικού
οδηγού.
Έχοντας συναντήσει στην προσωπική μου διαδρομή αρκετούς – δυστυχώς –
«αρπακτικούς λύκους ντυμένους σαν πρόβατα» (Κατά Ματθ. Κ7, Ε15) από ένστικτο
αρχικά αποδεχόμουν ή απέρριπτα θεραπευτές ή πνευματικούς οδηγούς εστιάζοντας
σε στοιχεία που θεωρούσα ανάρμοστα.
Χωρίς να ξεχνώ ποτέ τη ρήση του Σωκράτη «Γηράσκω αεί διδασκόμενος» καθώς κι ότι
ο σωστός Πνευματικός οδηγός είναι πάντα και μαθητής, θα ήθελα να εκθέσω μερικά
– κατά την ταπεινή μου γνώμη – βασικά κριτήρια στα οποία έχω κατασταλάξει και
πιστεύω ότι πρέπει να πληρεί ένας θετικός – φωτεινός θεραπευτής ή πνευματικός
οδηγός.
Κατ’ αρχήν όμως κρίνω άκρως απαραίτητο να τονισθεί ότι ο δέκτης θεραπευτικής
ενέργειας ή ο μαθητής είναι αυτός, που συνειδητά είτε ασυνείδητα, θα επιλέξει τον
θεραπευτή ή τον πνευματικό οδηγό. Άρα είναι το ίδιο σημαντικός σ’ αυτήν την σχέση
θεραπείας ή καθοδήγησης με τον θεραπευτή ή πνευματικό οδηγό και έχει αυτός την
ευθύνη για την επιλογή του.
Εδώ βέβαια ισχύει ο νόμος της έλξης ομόσυχνων δονήσεων. Ό,τι εκπέμπεις, θα έλξεις
αλλά επίσης έλκεσαι και από την ομόσυχνη δόνηση του άλλου. «Όμοιος ομοίῳ αεί
πελάζει» επεσήμαναν πολύ σοφά οι αρχαίοι Έλληνες.
Συνυπεύθυνες λοιπόν είναι και οι δυο πλευρές. Η ΔΙΑΚΡΙΣΗ όμως είναι χρέος του
δέκτη θεραπευτικής ενέργειας ή του μαθητή, γιατί αυτός κάνει την τελική επιλογή.
Ο πνευματικός οδηγός φωτίζει και διαλύει τα σκοτάδια της άγνοιας. Ο μαθητής θα
επιλέξει αν θα πάει προς το φως ή θα παραμείνει στο διάχυτο σκότος.
Ας δούμε λοιπόν κάποια βασικά χαρακτηριστικά στοιχεία που μπορούν να βοηθήσουν
στην διάκριση και τελική επιλογή ενός θετικού – φωτεινού θεραπευτή ή πνευματικού
οδηγού.
1. Η εναλλακτική ενεργειακή θεραπεία όπως π.χ. το Ρέϊκι ή άλλες ενεργειακές
τεχνικές όπως ο διαλογισμός ή η διακανάλωση (Τσάνελινγκ) προϋποθέτουν την
ύπαρξη ενός διάφανου καναλιού, που γίνεται ο μετασχηματιστής και πομπός
θεραπευτής ή καθοδηγητής για να διοχετευτεί ή φωτεινή συμπαντική θεραπευτική
ενέργεια ή καθοδήγηση.
Αναλογιστείτε λοιπόν πως είναι δυνατόν να περάσει η θεραπευτική ενέργεια ή
καθοδήγηση μέσα από ένα «κανάλι» μπλοκαρισμένο από ένα σωρό προσωπικές
τοξικές ενέργειες. Γι αυτό έχει τεράστια σημασία το «κανάλι» να είναι όσο το δυνατόν
περισσότερο καθαρό έως …. διάφανο!!
«Άλλων ιατρός, αυτός έλκεσι βρύων» Γιατρός για τους άλλους, αλλά ο ίδιος γεμάτος
πληγές. Αρχαία ελληνική παροιμία.
Ο ίδιος λοιπόν θα πρέπει να έχει εξαγνιστεί και θεραπευτεί από βασικά τοξικά θέματα
όπως: φοβίες, εμμονές, ψευδαισθήσεις – αυταπάτες, ιδεοληψίες, κατώτερα πάθη,
εξαρτήσεις κάθε είδους, ανθυγιεινός τρόπος ζωής (αλκοόλ, ναρκωτικά, τσιγάρο …).
Εδώ ελλοχεύει ο κίνδυνος της προβολής (πολύ συχνός ψυχολογικός μηχανισμός …)
ατομικών άλυτων θεμάτων και τοξικοτήτων στον θεραπευόμενο ή στον μαθητή.
Ακόμα παραδειγματικά αναφέρω ότι το κάπνισμα δημιουργεί ένα γκρίζο «νέφος»
στην αύρα σε μόνιμη βάση και όλες π.χ. οι ζωικές τροφές, τα οινοπνευματώδη ποτά,
η ζάχαρη κ.α. χαμηλώνουν την βιοενέργειά μας.
2. Να έχει βαθιά, ουσιαστική και αληθινή γνώση του αντικειμένου του. Άρα να μην
είναι ανενημέρωτος ή ημιμαθής είτε ως θεραπευτής είτε ως Καθοδηγητής.
Ένας ικανοποιητικός δείκτης αυτοπαιδείας εκ μέρους του θεραπευόμενου ή του
μαθητή τον οδηγεί στο να κρίνει, συγκρίνει, διακρίνει. Όμως ούτως ή άλλως, ο
θεραπευτής ή ο πνευματικός οδηγός θα κριθεί σίγουρα και αξιόπιστα από τα
αποτελέσματα του έργου του.
3. Έχει ο ίδιος σωματική, ψυχική και νοητική υγεία. Πως είναι δυνατόν να είναι σε
θέση να προσφέρει βοήθεια σε άλλους, αν ίδιος αδυνατεί να βοηθήσει τον εαυτό του;
Έχει ο ίδιος σωματική, ψυχική και νοητική ισορροπία και αρμονία και την ΕΚΠΈΜΠΕΙ.
Η ανθρώπινη υπόσταση δεν είναι ασύνδετες υποστάσεις που συνυπάρχουν, αλλά μια
αδιάρρηκτη ενότητα υλικού σώματος, ψυχής και πνεύματος. Αν νοσεί και υστερεί
κάποιο από τα τρία δεν υπάρχει ισορροπία και αρμονία. «Νους υγιής εν σώματι
υγιεί».
4. Ένας θετικός θεραπευτής δεν ανακατεύεται σε ιατρικά θέματα και οφείλει να
είναι σε θέση να διακρίνει τα όρια του θεραπευτικού του πεδίου, ώστε να μην
μπλοκάρει ή να μην γίνει και επικίνδυνος τελικά για την υγεία κάποιου.
5. Δεν διακατέχεται από την πλέον αθεράπευτη ψυχονοητική «ασθένεια»:
αλαζονία, έπαρση, υπεροψία, υπερφίαλο ΕΓΩ. Απόρροια της αλαζονικής στάσης ζωής
είναι φυσικά η επίκριση και η απόρριψη των πάντων.
Δυστυχώς πολλοί στον εναλλακτικό ενεργειακό χώρο πέφτουν σ’ αυτήν την παγίδα
της αυτοθέωσης. Θεωρούν ότι μόνο αυτοί κατέχουν την Αλήθεια, την Γνώση και την
Θεραπεία.
Αυτή η σκοτεινή παγίδα βλάπτει κυρίως τους ίδιους, γιατί δεν βελτιώνονται ούτε
εξελίσσονται, εφόσον είναι μικροί ή και … μεγάλοι ακόμα θεοί και γνωρίζουν τα
πάντα!!!
Η ταπεινοφροσύνη αποτελεί προσόν και ύψιστη αρετή του φωτεινού θεραπευτή ή
του πνευματικού οδηγού.
«Η ταπεινοφροσύνη είναι η στέρεη βάση για όλες τις αρετές» Κομφούκιος.
6. Χωρίς να εμφορείται από προκαταλήψεις και αλαζονική υπερτίμηση του ΕΓΩ
αποδέχεται την θετική συνεισφορά κι άλλων πιθανών εναλλακτικών προσεγγίσεων
συμπληρωματικών κι ενισχυτικών της δικής του.
Ακόμα παραδέχεται την ανεπάρκεια ή ακαταλληλότητα της δικής του ενεργειακής
τεχνικής, αν χρειαστεί.
7. Δεν υπόσχεται πράγματα και λύσεις που είναι ανέφικτο να τηρηθούν ή να
πραγματοποιηθούν. Αυτό συνήθως συντελείται στο «κυνήγι» του εύκολου κι
ευκαιριακού κέρδους κι έτσι αντιμετωπίζονται οι θεραπευόμενοι ή μαθητές ως
«πελάτες».
Το χρήμα είναι ενέργεια. Όταν το αντιμετωπίζουμε με ισορροπία, με σεβασμό και με
κριτήριο το Ανώτερο Καλό έχουμε ΑΦΘΟΝΙΑ.
8. Δεν επιδιώκει την προσέλκυση «πελατών» με οποιοδήποτε τρόπο και μέσο π.χ.
ψευδείς και απατηλές υποσχέσεις θεραπείας, χρήση «δανεικών» από άλλους
γνώσεων ή «χαρισμάτων» που δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, συνειδητή
υπερτίμηση των δυνάμεων και γνώσεων του, κατασυκοφάντηση όλων των άλλων…
9. Ένα προσόν – χάρισμα ιδιαίτερης σημασίας και σπάνιο – κατά την γνώμη μου
– είναι η ενσυναίσθηση. Δηλαδή η ικανότητα άμεσης και σε βάθος αντίληψης του
ψυχισμού του άλλου, χωρίς όμως προσωπική συναισθηματική εμπλοκή και τοξίνωση.
Αυτό το προσόν – χάρισμα το αντιλαμβανόμαστε αν ο θεραπευτής ή ο πνευματικός
οδηγός είναι σε θέση να μας κάνει ένα ικανοποιητικό «ψυχογράφημα»… Χωρίς όμως
προσωπική συναισθηματική εμπλοκή και τοξίνωση, γιατί όλα τα αρνητικά τοξικά
συναισθήματα δονούνται σε χαμηλές συχνότητες κι ο θεραπευτής ή ο πνευματικός
οδηγός πρέπει να κρατά την κραδασμιακή του συχνότητα σε υψηλά επίπεδα για να
μπορεί προσφέρει… Γι αυτό καλό είναι να αποφεύγει να εισέλθει στο ενεργειακό
δίκτυο του συναισθηματικού «βάρους» του άλλου.
10. Ακεραιότητα, σταθερότητα, συνέπεια, υπευθυνότητα και ήθος δεν θα έπρεπε
να διαχωρίζονται από την θεραπευτική ή καθοδηγητική ταυτότητα κάποιου. Πολλοί
ισχυρίζονται ότι δεν σχετίζεται ή ηθική ποιότητα και ο τρόπος ζωής ενός θεραπευτή ή
ενός πνευματικού οδηγού με τη γνώση του, τις ικανότητες και την
αποτελεσματικότητά του.
Όμως και οι σκέψεις και τα συναισθήματα και φυσικά και οι πράξεις όλων μας έλκουν
ή δημιουργούν και τις ομόσυχνες σκεπτομορφές ή ακόμα και αστρικές οντότητες… και
δημιουργούν το ανάλογο ενεργειακό μας πεδίο.
Τοξικές και σκοτεινές επιλογές και τρόπος ζωής διαβρώνουν και «μολύνουν» με
χαμηλές κραδασμιακές συχνότητες την θεραπευτική ή καθοδηγητική δυναμική. Οι
εμπειρίες, τα βιώματα γενικά στον τρισδιάστατο κόσμο της ύλης, όπου ζούμε, γίνονται
ευεργετικές μόνο όταν συντελείται το ΠΟΙΟΤΙΚΟ ΑΛΜΑ σε σοφία, γνώση και
ωρίμανση και όχι όταν υφίστανται μια νοσηρή και διαβίου προσκόλληση σ’ αυτές. Ο
άνθρωπος είναι μια ολότητα και ας είναι φωτεινή ολότητα κι όχι μια θολή μείξη
«φωτεινών» (,,,) και σκοτεινών ιδιοτήτων και ποιοτήτων …
11. Δεν χρησιμοποιεί την θεραπευτική ενέργεια ή την γνώση που κατέχει ως μέσο
χειραγώγησης και εκμετάλλευσης συναισθηματικής, νοητικής και φυσικά σε καμμία
περίπτωση σεξουαλικής. Και φυσικά να διακρίνεται από διάθεση προσφοράς και όχι
κάθε είδους εκμετάλλευσης.
12. Να δημιουργεί με τους μαθητές ή θεραπευόμενους σχέση ελευθερίας
επιλογών, έμπνευσης, δημιουργικότητας και όχι εξάρτησης.
13. Βιώνει αυτό που διδάσκει με συνέπεια, σταθερότητα και αφοσίωση. «Η στερνή,
η πιο ιερή μορφή θεωρίας είναι η πράξη» Νίκος Καζαντζάκης.
Η διάκριση και τελικά ο διαχωρισμός φωτεινού – θετικού θεραπευτή ή πνευματικού
οδηγού από κάποιον αρνητικό – σκοτεινό είναι μια νοητική διεργασία, ώστε να
αντιλαμβανόμαστε, να κατανοούμε και τελικά να διακρίνουμε και να επιλέγουμε το
ΦΩΣ κι όχι το σκοτάδι. Μοναδικός στόχος μας ας παραμένει η αυτοθεραπεία και η
προσωπική μας ανέλιξη.
Καλή επιτυχία λοιπόν στον δύσκολα προσβάσιμο πνευματικό δρόμο της γήϊνης
πραγματικότητας και ας κάνουμε όλοι συνειδητές και σοφές επιλογές.
Μαρία Μαφούνη